Ken je die weken dat je gewoon te veel te doen hebt? Dat je wilde dat er 26 uur in een dag zaten? Zo één had ik er en hij is nog niet afgelopen.
Ik moet steeds denken aan Opzij van Herman van Veen. Het ritme is heerlijk dwingend, maar er zit ook een soort rust in het nummer die ervoor zorgt dat ik in balans blijf.
De afspraak met een vriend om te praten over een Steemit account voor zijn Italiaanse delicatessenwinkel hebben we gecombineerd met top eten en een goede wijn. De plannen krijgen hun definitieve vorm dus we kunnen nu echt aan de slag.
La grande abbuffata
Ook nog een vertaalcontributie gedaan voor Utopian.io. Tenminste, dat dacht ik. Ik was namelijk totaal vergeten dat ze tijdelijk geen Crowdin vertaalprojecten accepteren. Werk voor niks. Maar dat is een keuze want ik wil gewoon geen tijd meer steken in aanleveren via Github. Choices, choices; choices and priorities. Ik wacht wel tot Crowdin weer van de partij is.
Voor niets gepost
Nu effe in de ruststand, morgen is er weer een dag.
Hoewel, er moet natuurlijk ook nog een steen uit vandaag. Nou ja, zo'n week dus! :-D
Source